Sztuka WSPÓLNYCH MIANOWNIÓW
Poemat Officina Ferraria

​

OFFICINA FERRARIA, W. ROZDZIEŃSKIEGO -  WSPÓLNY SYMBOL KULTURY,

POEMAT, KTÓRY POWINIEN BYĆ NA ŚLĄSKU.

 

Fundacja Opus Unicus poszukuje wspólnych mianowników ponad podziałami wypowiadanych ustami sztuki. Buduje społeczność wokół kultury, wokół tych jej elementów, które łączą — nie dzielą.

 

Stąd inicjatywa sprowadzenia na Śląsk dzieła:

"Officina ferraria", jedynej w Polsce "Biblii Hutnictwa", (wyd.1612 r.), a która powstała z szacunku i miłości do Ziemi Śląskiej, i hutnictwa. To również pierwszy podręcznik metalurgii i hutnictwa. Jeden z niewielu na świecie. Poddawany badaniom również współczesny. W latach siedemdziesiątych przetłumaczony na angielski i opublikowany przez Towarzystwo Naukowe USA właśnie w Stanach Zjednoczonych.

 

Powinniśmy czerpać wspólnie z dorobku kultury, być dumni z niego, upowszechniać do, na jego bazie budować wspólnotę i dzielić jego owocami.

 

A tym czasem dzieło w Warszawie przebywa „w ciszy” już ok pół wieku. Czas na zmianę, czas na przekazania go na Śląsk, do miejsca jego powstania, by umieści w Muzeum Hutnictwa lub Muzeum Śląskim. W innych miejscach, podobnie, jak w Bibliotece Narodowej w Warszawie — jest jedną z wielu ksiąg — na Śląsku będzie niczym skarb.

 

Ten unikatowy obiekt jest niczym Stary Testament Hutnictwa sprzed czasów Wielkiej Rewolucji Przemysłowej na Śląsku, wyszedł spod Pióra W. Roździeńskiego, pt: "Officina ferraria abo huta y warstat z kuźniami szlachetnego dzieła żelaznego — hymn ku chwale kowali i hutników, ich pracy, umiejętności i tajemnic profesji."

 

Wspomniane dzieło literackie stanowi bezcenny obiekt literatury regionalnej. Poemat i jego historię przywołał w świadomości społecznej Śląska — P. Fuglewicz, m.in. autor poczytnych felietonów . Cytując go: Roździeński był "postacią wymykającą się prostym kategoryzacjom — śląski hutnik, zarządca kuźni, a zarazem poeta i erudyta".

 

Wielu mamy i dziś ludzi kultury, w tym kultury biznesu i nauki, szeroko spoglądających na świat.

 

Powstał swego rodzaju list „otwarty”, który poparło wielu zacnych członków i członkiń społeczności, nie tylko Śląska. Wspólną listę tworzą osoby o bardzo szerokim wachlarzu światopoglądów — co oddaje naszą idee — poszukiwania wspólnych mianowników, to już ponad 170 znakomitości. Artyści, naukowcy, rektorzy, ekonomiści, historycy i wielu innych, od lewej do prawej strony sceny społecznej, to ludzie zaangażowani w szeroko rozumianą kulturę, osoby opiniotwórcze. To ukazuje moc poematu – łączenia ponad podziałami.

 

To m.in. aktorka G.Bułka, JM Rektor Akademii WSB prof. Z. Dacko-Pikiewicz, pisarka M. Waleczek i pisarz Z. Rokita, płk.T. Koczkowski, socjolog, specjalistka PR — prof. A. Adamus-Matuszyńska i ceniony ekonomista — J. Kotarbiński, Iwona Szoka — Prezeska FOU, Ł.Galusek — dyrektor Muzeum Śląskiego, maestro G.Nagórski — Big Band Śląski.

 

"Officina ferraria” jest niczym Księga Ksiąg, w tym przypadku hutniczych. Fundacja Opus Unicus symbolicznie zwraca się do Dyrektora Biblioteki Narodowej, ale w istocie do Ministerstwa Dziedzictwa i Kultury Narodowej, z uprzejmą prośbą o przekazania jej na Śląsk, do miejsca jej powstania.

​

Jeśli tylko z ktoś z Państwa ma ochotę udzielić swego poparcia dla idei sprowadzenia poematu na Śląsk,

zachęcam do poparcia prośby:

 - wystarczy wysłać : "TaK"

na nr +48 512139844

Dopiszemy  wówczas nazwisko pod tą uprzejmą, społeczną prośbą

​

Zachęcamy — dopisujcie się

Dobrze jest jednoczyć się symbolicznie wokół książki, kultury, czegoś pozytywnego, budującego wspólnotę ponad podziałami.

​

​

​

​

Pełna treść listu poniżej: 

​

Szanowny Pan dr Tomasz Makowski

Dyrektor Biblioteki Narodowej w Warszawie.

​

Pod Pańską opieką znajduje się wybitne śląskie, barokowe dzieło, istotne dla kultury śląskiej. Jest niczym Stary Testament Hutnictwa sprzed czasów Wielkiej Rewolucji Przemysłowej na Śląsku. Mowa o "Officina ferraria abo huta y warstat z kuźniami szlachetnego dzieła żelaznego – hymn ku chwale kowali i hutników, ich pracy, umiejętności i tajemnic profesji.", który wyszedł spod Pióra Walentego Roździeńskiego.

​

Wspomniane dzieło literackie stanowi bezcenny obiekt literatury regionalnej. Trafiło ono do Biblioteki Narodowej w wyniku skomplikowanych kolei losu, podobnych do dziejów wielu istotnych dla kultury artefaktów naszego dziedzictwa, które nie tylko opuściły poszczególne regiony Polski, ale i granice naszego kraju, a o które polskie instytucje walczą zazwyczaj na poziomie międzynarodowym.

Wspomniane dzieło i jego historię przywołał w świadomości społecznej Śląska — Piotr Fuglewicz, autor felietonu, opublikowanego na łamach magazynu regionalnego „Ślązag”, pt. „Żywioł dwóch poetów. Infernalna historia Szekspira i Roździeńskiego”, człowiek, który zainspirował ten swoisty apel — uprzejmą prośbę – ważną dla kultury Śląska. Walenty Roździeński, cytując Piotra Fuglewicza, był "postacią wymykającą się prostym kategoryzacjom – śląski hutnik, zarządca kuźni, a zarazem poeta i erudyta epoki baroku". Wielu mamy i dziś na Śląsku ludzi kultury szeroko rozumianej, holistycznie spoglądających na świat i apelujących wraz ze mną, i Piotrem Fuglewiczem, o powrót wspomnianego dzieła na Śląsk.

​

Na Śląsku, konkretnie w Chorzowie, znajduje się pierwsze w Polsce Muzeum Hutnictwa, zwane Królestwem Żelaza. Osobiście dodatkowo mianuje je Królestwem Ognia, wszak bez niego hutnictwo nie mogłoby zaistnieć. Muzeum powstało dzięki wsparciu ze środków Unii Europejskiej, dzięki wadze znaczenia historii, jaką niesie dla całego regionu i Aglomeracji Śląskiej – a mianowicie historii hutnictwa. Muzeum jest instytucją powszechnie szanowaną, z wieloma nagrodami, w tym pochodzącymi z rąk Marszałka Województwa Śląskiego czy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. W jej zbiorach na dzień dzisiejszy jest około 1500 starodruków. Legitymuje się doświadczeniem w tym przedmiocie.
 

Jako że "Officina ferraria abo huta y warstat z kuźniami szlachetnego dzieła żelaznego – hymn ku chwale kowali i hutników, ich pracy, umiejętności i tajemnic profesji." Jest niczym Księga Ksiąg — w tym przypadku hutniczych, zwracamy się z uprzejmą prośbą o rozważenie przekazania jej Ziemi Śląskiej, miejsca jej powstania. Z powodu podziału tematycznego pomiędzy muzeami śląskimi – w naszej ocenie miejsce, które w całości poświęcone jest uczczeniu historii hutnictwa, czyli Muzeum Hutnictwa – będzie doskonałą świątynią – oddającą honory owemu barokowemu dziełu. W innych miejscach podobnie, jak i w Bibliotece Narodowej w Warszawie – będzie jedną z wielu ksiąg. W Muzeum Hutnictwa będzie niczym Biblia.

​

Znaczenie tego dzieła dla środowiska kultury śląskiej jest o tyle istotne, że wraz ze mną o przybycie tego starodruku na Śląsk, apelują nie wyłącznie muzealnicy, czy ludzie ściśle związani z historią literatury, ale przede wszystkim ludzie zaangażowani w szeroko rozumianą kulturę śląską w codzienności, osoby opiniotwórcze i zaangażowane w życie społeczne. To pozwoli Panu zrozumieć wagę tego dzieła dla nas – mieszkańców Śląska.

​

Jeśli uzna Pan, że inne miejsce na Śląsku będzie lepsze, zrozumiem, nie mniej – marzeniem mym jest właśnie umieszczenie dzieła będącego pierwszym polskim i jednym z pierwszych w Europie podręczników metalurgicznych, chociaż na czas dłuższy – właśnie w Muzeum Hutnictwa, na Ziemi Śląskiej, w Chorzowie – mieście Huty Batory i Huty Kościuszko/Królewskiej Huty. Mam nadzieję, że prośba ta będzie iskierką inicjującą rozmowę ze społecznością na Śląsku o tym niezwykłym dziele.

​

Z wyrazami szacunku łącząc serdeczności

Iwona Szoka

(i osoby wspierające idee, załącznik z nazwiskami i imionami)

#SztukaŁączy #ZgodaBuduje

#Kultura #BEZpolityki

#SztukaŁączy & #ZgodaBuduje